بسم الله الرحمن الرحیم

روزها فکر من این است و همه شب سخنم //// که چرا غافل از احوال دل خویشتنم
از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟ //// به کجا می روم آخر؟ ننمایی وطنم؟

شاید این دوبیت شعر را بارها دیده باشید. و شاید بارها از کنار آن عبور کرده باشید!
راستی
چقدر به این موضوع فکر کرده اید؟
فکر!
چه واژه ی غریبی!
آخرین بار که فکر کرده اید کی بود؟
هیچ خاطرتان هست؟!
بگذریم

مدتی قبل با یکی از دوستان صحبت می کردم که نتیجه آن بحث منجر شد تا این تاپیک را شروع کنم. در روایت‌های مختلفی هم آمده است ارزش یک ساعت فکرکردن به‌اندازۀ هفتاد سال عبادت است و در روایت‌های دیگر، بهتر از هفت سال عبادت، این تفاوت مربوط به سؤالاتی بوده است که اصحاب می‌پرسیدند و ائمه‰، از موضوع تفکر آن‌ها سؤال می‌فرمودند و سپس ارزش‌گذاری می‌کردند. بنابراین، موضوع فکر مهم است.

حالاً واقعا ما به چه‌چیزهایی فکر می‌کنیم؟

فکرکردن به چه‌چیزهایی، برتر از عبادت است؟